امامزاده اباذر در یک روستای خوش آب و هوا به همین نام و در فاصله 20 کیلومتری شمال شرقی قزوین قرار گرفته است. اعتقاد بر این است که این امامزاده که به «امامزاده سه فرسخی» نیز شهرت دارد، فرزند امام جعفر صادق (ع) می‌باشد ولی برخی او را از علمای بزرگ زمان خود می‌دانند.
ورودی بقعه در سمت شرقی است و در طرفین آن سنگ‌های منقش به کتیبه بسیار نفیسی قرار دارد. در دو طرف ورودی دو شباک سنگی با گره‌بندی قرار گرفته‌اند که یکی از آن‌ها دارای کتیبه است. در کنار درِ ورودی و در گوشه بقعه، سنگ قبری وجود دارد که احتمال دارد قبر «صدرجهان»؛ وزیر غازان خان باشد و تاریخ آن سال 460 هجری را نشان می‌دهد و کتیبه‌ای است به خط زیبای کوفی که تاریخ سال 693 هجری قمری در آن درج شده است.
بقعه از سنگ‌های کوهی ساخته شده و با گنبد دوپوش آجری پوشش داده شده است. اِزاره بقعه از کاشی پوشیده شده و بنابر طرح و پخت آن می‌توان این کاشی‌ها را از آثار دوره قاجاریه دانست. بقعه شبیه بناهای صفویه است و می‌توان نتیجه گرفت که بنای اولیه دوره ایلخانی که احتمالاً بسیار زیبا و باشکوه بوده به علت ویرانی و تخریب در دوره صفویه بازسازی شده و کتیبه‌های آن روی بنای جدید نصب شده است. کاشی‌کاری گنبد و داخل بقعه نیز در زمان قاجار انجام گرفته است.